Vieren kun je uitbreiden

Mensen zeggen altijd dat ze zo graag vieren. Toch is het heel vaak wat niet in de praktijk gebeurt. Wat als feest aangemerkt wordt, maatschappelijk gezien, daar deinen we wel of niet in mee.

Maar of we dan zelf zozeer van binnenuit in feeststemming zijn, is een heel andere zaak.Van nature zijn we wel wezens die kunnen vieren, net zoals de hele natuur dat doet.
Kijk eens naar een boom in volle bloei die staat te dansen met haar bloesem-pracht. Ook kun je bij een pauw met zijn pronkende verentooi het vieren niet ontkennen.
Er zijn belemmerende factoren die zorgen dat het natuurlijke vieren niet zomaar optreedt. In de overige natuur zijn de wezens aan het feesten terwijl ze gewoon ‘zijn’.

 Vieren als levenskunst

Bij mensen is dat vaak niet zo, omdat ze zo moeilijk gewoon kunnen ‘zijn’. Niet voor niets heb ik een boek geschreven “Vieren als levenskunst”. Daarin staan meditatie-ideeën, tips en hints om dichter bij de intrinsieke kwaliteit van het vieren te komen.
De mens heeft reflectie en dat is zijn/haar glorie en het is tegelijkertijd ook zijn/haar valkuil. Er is sprake van bewustzijn en dat geeft op hetzelfde moment aan dat er ‘onbewust zijn’ is.
Het wakker worden uit niet-bewustzijn is niet altijd fijn. Het geeft een zoet gevoel om bepaalde levenszaken niet onder ogen te zien.
Maar dat is nooit van lange duur. Als je andere mensen ziet vieren, werkt dat aanstekelijk. Zo wil je ook wel graag in het leven staan.
Als je de moed hebt om meer bewust te worden, geeft dat de glorie die aal een mens bereiken kan. De mens is vrij en datgene al is het vieren waard.