Overvloed kunnen zien

Mensen spreken soms over hun leven als dat ze ‘rot jaren’ hadden en zelfs wel een ‘rot leven’, waarin overvloed ver te zoeken was. Ik wil niet ontkennen dat er veel ellende is en dat we, tot ons geluk, heel veel daarvan niet weten omdat wij het niet kunnen veranderen.
Maar om over een periode in mijn leven te spreken dat die alleen maar rampzalig was, lukt mij niet, hoezeer ik ook mijn best doe. Dat is niet zo omdat ik een en ander rationaliseer, zo van: ‘er zijn ergere dingen’ of: ‘kijk eens hoe slecht die bevolkingsgroep het heeft’. Nee, een algehele ellende ervaar ik eenvoudigweg niet ook al is het nog zo’n verdrietige of afschuwelijke gebeurtenis. Er gebeuren namelijk hierbij ook altijd goede dingen, onverwachtse gebaren van mensen, bijzondere belevenissen, mogelijkheden voor Transformatie. Er is nog altijd overvloed.
Dat je die niet meteen ziet, is begrijpelijk. Maar om je erin vast te bijten dat alles een doffe ellende was, is niet overeenkomstig de realiteit. Het leven gaat door ons heen en daar horen zonnige kanten en schaduwkanten bij. Dat is een kwestie van acceptatie, een en ander willen zien en dat wat we nodig hebben eruit weten te slepen.
Er is namelijk, hoe dan ook, overvloed rondom ons. Het bestaan zit vol mogelijkheden en kansen. Maar ze worden heel vaak niet gezien. Dat komt doordat we verblind zijn door heftige gebeurtenissen waaraan we vast blijven houden. En ook doordat we het leven willen dirigeren. Treden we het leven met een wensenlijst tegemoet en zijn we teleurgesteld als ze niet ingewilligd worden? Of staan we open tegenover wat het leven ons biedt, weten we het, vol dankbaarheid, met beide handen aan te grijpen en optimaal te benutten?

‘Totaal zijn’ belemmeren

Afgezien daarvan speelt er het volgende. Door een periode als een ‘rottijd’ te bestempelen, maak je die massief en steeds minder verteerbaar. Hij wordt apart gezet in je leven en je doet er niets meer mee, probeert het gebeuren niet te verwerken en/of te integreren. Zo worden dat aparte entiteiten die je verdeeld maken. Ze staan het ’totaal zijn’ in de weg. Dus, terwijl je denkt jezelf te helpen doordat je een ellendige periode als zodanig onderkent en wegzet, zit je ‘het helen’ van jezelf in de weg.
Daarom: er vinden heftige gebeurtenissen plaats in het leven. In het begin raak je daar begrijpelijkerwijs totaal door in beslag genomen. Maar zorg dat je contact blijft houden met het Bestaan. Zorg dat er weer wat levensadem en lucht in je ervaringen komt, dat je de overvloed weer ervaart.
Het is niet iets wat direct door onze cultuur en omgeving gestimuleerd wordt. Want daarin worden de zaken dagelijks uitvergroot en blijven ze vrijwel onveranderd in the picture.
Vaak liggen gebeurtenissen in onze eigen beleving al verder achter ons, maar zijn anderen daarin niet meegegaan. Het is voorstelbaar en hoeft ook niet kwalijk genomen te worden. Wel is het belangrijk om wijs te zijn en om je eigen koers te varen, zodat je de overvloed die ons omringt weer gaat zien en er volop van gaat genieten.